پوشش کف به دلیل مساحت بالا و سطح دید نسبتا وسیع و یکپارچه ای که در مقایسه با سایر مکان های منزل دارد از اهمیت بسزایی در دکوراسیون داخلی منزل شما برخوردار است. اهمیت این موضوع زمانی که به نقاط تقاطع کف با ادوات داخلی منزل مانند مبلمان توجه شود دو چندان خواهد بود. از انواع مختلف پوشش کف می توان به مواردی مانند:
1. پوشش کف سرامیک
2. پوشش کف سنگ
3. پوشش کف پی وی سی یا کفپوش
4. پوشش کف چوب یا پارکت چوبی
5. پوشش کف hdf یا پارکت لمینت
اشاره کرد. استفاده از چوب در پوشش های کف با توجه به برخی خواص چوب مانند در دسترس بودن، شکل پذیری آسان، ضریب انتقال گرمای پایین و ... سابقه ای طولانی در مناسبات بشری دارد. استفاده از متریال های طبیعی در دکوراسیون داخلی سده حاضر با توجه صنعتی شدن جوامع و فاصله گرفتن زندگی شهری از محیط بکر طبیعی از استقبال چشمگیری برخوردار شده است.
در نوشته حاضر انواع پوشش های کف تمام چوب شامل پارکت های solid یا به اصطلاح پارکت های چوبی یک پارچه و پارکت های چوب مهندسی یا engineer wood ها خواهیم پرداخت.
انواع مختلف پارکت:
1. پارکت های چوب یکپارچه یا به اصطلاح solid wood
2. پارکت های چوب مهندسی یا به اصطلاح engineer wood
مقایسه بین پارکت چوب یکپارچه در مقابل پارکت چوب مهندسی:
پارکت های چوب یکپارچه در کل سطح مقطع خود به صورت همگون و یکپارچه از یک نوع چوب ساخته می شوند در حالی که پارکت های چوب مهندسی از چندین لایه چوبی با جنس های مختلف تشکیل می شوند.
به دلیل بالا بودن قیمت پارکت های چوبی یکپارچه و وجود برخی مشکلات مانند مقاومت پایین پارکت های چوبی در مقابل رطوبت و ... پارکت های چوب مهندسی به عنوان مورد جایگزین پارکت های چوب solid مطرح شده اند. سطح پارکت های چوب یکپارچه معمولا به صورت خام بوده و در محل پس از نصب عملیات ساب و لاک و پولیش بر روی سطح انجام می شود. این پروسه، ساب و لاک و پولیش چوب در محل، در کنار مزایایی مانند کم کردن احتمال ایجاد خط و خش بر روی پارکت حین فرایند حمل و نصب معایبی بزرگ نیز دارد. از جمله این معایب می توان به عدم امکان تعویض رنگ تنها یک بخش از پارکت (به دلیل عدم تطابق ساب و لاک و پولیش پا خورده با ساب و لاک و پولیش نو) در صورت صدمات احتمالی آتی اشاره کرد.
پارکت چوب مهندسی در مقایسه با پارکت های چوب طبیعی قدمت کمتری داشته و نوع صنعتی شده پوشش کف می باشد. ضخامت پارکت های چوب طبیعی با توجه به نوع تولید کارخانه های مختلف متفاوت بوده ولی در حالت کلی پارکت های چوب طبیعی ضخامتی بین 10 تا 15 میلیمتر داشته و ضخامت پارکت های چوب مهندسی در بازه ی 14 تا 18 میلیمتر می باشد.
سطح پارکت های چوب طبیعی قابلیت ساب خوردن به دفعات متعدد را دارد ولی در نقطه مقابل پارکت های چوب مهندسی با توجه به سطح رویه نازک تر دو الی سه بار قابلیت ساب خوردن را دارند.
جهت مقایسه نکته به نکته تفاوت های پارکت های چوب طبیعی و مهندسی به مقاله با عنوان (پارکت های چوب طبیعی و مهندسی، مزایا و معایب مراجعه فرمایید).
پوشش کف hdf یا به اصطلاح لمینت:
امروزه پوشش های کف تمام چوب یا به اصطلاح پارکت به دلیل قیمت بالا و مقاومت رویه پایین نسبت به خط و خش و همچنین رطوبت جای خود را به لمینت داده اند.
لمینت از لایه های مختلفی تشکیل شده و هر کدام از این لایه ها یکی از مشکلات موجود در پوشش های کف چوب طبیعی را به نوبه خود رفع می کنند. مغز کار یا لایه اصلی لمینت(core layer) از چوب فشرده (high density fiberboard) تشکیل می شود.
استفاده از چوب فشرده سبب کاهش قیمت تمام شده محصول در قیاس با پارکت چوب طبیعی می شود.
توجه به این نکته که قسمت عمده مغز لمینت از چوب طبیعی تشکیل شده و میزان اندکی چسب برای همگون سازی مغز اچ دی اف استفاده می شود، حائز اهمیت است. استفاده از براده های چوب در کنار کاهش قیمت لمینت کمک به فرایند بازیافت چوب و فراورده های چوبی نیز می کند.
تنها نکته ی حائز اهمیت در ایجاد مغز اچ دی اف توجه به جنس چسب مصرفی است. چسب های مصرفی در فرایند تولید اچ دی اف باید حاوی میزان مجازی از فرمالدهید باشد. فرمالدهید با نام علمی متانال گازی با بوی تند و زننده بوده و در صنعت چسب و رزین کاربردی فراوان دارد.
فرمالدهید به دلیل مقاومت حرارتی پایینی که دارد در گذشت زمان تبخیر شده وارد محیط می گردد.
به دلیل وجود بخارات سمی نهاد بین المللی تحقیق بر روی سرطان فرمالدهید را جزو مواد سرطان زا دسته بندی می کند. متاسفانه در پارکت های ارزان و لمینت های ارزان مانند لمینت های چینی به دلیل کاهش قیمت تمام شده میزان استفاده از فرمالدهید در فرایند تولید لایه مرکزی لمینت بسیار بالا بوده و دارای کلاس انتشار بالاتر از E1 می باشد. (جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه کلاس انتشار به مقاله اصطلاحات لمینت از A تا Z مراجعه فرمایید.)
لایه های مختلف تشکیل دهنده پوشش کف hdf یا به اصطلاح لمینت:
لمینت با توجه ساختار خاص و منحصر به فرد خود مابین پوشش های کف موجود در بازار دارای لایه هایی متفاوت است. لمینت های برند آلمانی وروکس از چهار لایه مجزا طبق شکل ذیل تشکیل می شود.
A. لایه محافظ رویه لمینت
B. لایه دکوراتیو پرینتی
C. لایه مرکزی
D. لایه پشتی یا لایه زیرین لمینت
در بخش های دیگر توضیحات کامل در باره لایه مرکزی کفپوش لمینت داده شده. در ادامه این مقاله به برسی لایه های دیگر می پردازیم:
لایه رویه لمینت (لایه A) که در شکل مشاهده می فرمایید عمدتا جهت محافظت لایه دکوراتیو بوده و در کنار آن مواردی مانند مقاومت در برابر خط و خش، مقاومت در برابر رطوبت و ... نیز لحاظ شده است.
لایه دکوراتیو جهت روح بخشی به مغز کار بر روی لمینت به روش پرس مستقیم قرار می گیرد. از آنجایی که متریال اچ دی اف هیچ گونه طرح و نقشی نداشته و کاملا خام می باشد، از لایه دوم یا لایه پرینتی با انواع طرح و رنگ بنا به هنر کارخانه تولید کننده لمینت بر روی لایه مرکزی استفاده می شود.
لایه زیرین لایه ای آغشته به رزین بوده و در لمینت های آلمانی مانند لمینت وروکس کل لایه به صورت همگن و در مغز کار به رزین آغشته می شود. این امر در لمینت های ارزان قیمت و لمینت های چینی به صورت لایه ای بر روی کلیک بوده که به لمینت پارافین دار معروف است. مشکل لمینت پارافین دار تغییرات حجمی در زمستان و تابستان با توجه به تغییرات آب و هوایی است. استفاده از لایه همگون آغشته به رزین سبب جلوگیری از پدیده
DISHING می شود. جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این پدیده می توانید به مقاله
اصطلاحات پارکت لمینت مراجعه فرمایید.
