زیرسازی پارکت لمینت

زیرسازی پارکت لمینت یکی از مهمترین اقداماتی است که پیش از نصب پارکت لمینت، می توان انجام داد. چون سطح زیر پارکت لمینت، نباید پستی و بلندی داشته باشد. بنابریان تا حد امکان سطح زیر آن را بهتر است صاف و آماده کرد که بعدا مشکلی پیش نیاید. 

یک راه مناسب این است که کف محلی که قرار است برای نصب کفپوش پارکت لمینت آماده شود، با استفاده از سرامیک و یا سیمان پوشانده شده و سپس بر روی آن قطعات تایل های پارکت لمینت و یا پارکت چوبی، توسط نصاب قرار داده شوند. به این صورت که تایل ها با استفاده از کلیک های کنار پارکت لمینت، یک به یک به هم چسبانده می شوند و در نهایت تشکیل سطح کفپوش را می دهند. 

اما در این میان هر چه زیرسازی کفپوش بهتر و با دقت بیشتری صورت گرفته باشد، در دراز مدت موجب ماندگاری بیشتر کفپوش پارکت چوبی و یا پارکت لمینت می شود. چون مانع از نفوذ حشرات، آب و رطوبت به لایه های زیرین شده و به این ترتیب با نبود چنین خطراتی، دوام کفپوش درخانه و محل کارتان را هر چه بیشتر تضمین خواهید کرد.

البته همانطور که قبلا هم گفتیم، کفپوش های پارکت لمینت (به خصوص انواع جدید آن یعنی کفپوش پارکت لمینت مهندسی) نسبت به کفپوش های دیگر، دارای مقاومت یشتری در برابر گرما، آب و رطوبت است ولی در هر صورت احتیاط و به قول معروف محکم کاری، بد نیست و حداقل خیال شما را راحت خواهد کرد. 

یک فرق عمده نصب پارکت چوبی و پارکت لمینت این است که برای زیرسازی پارکت چوبی باید زیرسازی دقیق انجام شود تا به مرور کیفیت آن حفظ شود و این به دلیل ساخت آن است که از چوب درختان درست شده و بنابراین در محیط های مختلف از جمله مناطق مرطوب باید به مسئله زیرسازی آن توجه کرد. 

البته با وجود وسایلی مانند فوم پارکت این نگرانی نیز برطرف می شود و با استفاده از انواع محصولات این طیف شامل فوم چوب پنبه ای رولی، فوم چوب پنبه ای متخلخل و یا فوم سایلنت براحتی می توان این نوع کفپوش چوبی را در هر مکانی با هر نوع آب و هوایی نصب کرد. استفاده از چنین سطوح عایق در هنگام زیرسازی پارکت، بطور کامل مانع از نفوذ آب و رطوبت و یا گرما می شود و موجب استحکام هر چه بیشتر این کفپوش پس از نصب می گردد.

در مجموع مراحل نصب فوم و زیرسازی های لازم برای پارکت به شرح زیر است:

- زیرسازی کف:
پستی و بلندی های محل نصب پارکت باید گرفته شده باشد، بزرای این کار معمولا بهترین زیرسازی استفاده از موزائیک، سرامیک، سیمان ویا سنگ است. - نصب فوم پارکت:
پس از انجام زیرسازی های لازم و اولیه، نصاب لایه ای از فوم را پهن می کند، که استفاده از این لایه کاربردهای زیادی و مزایای دارد از جمله کمک به لایه کفپوش پارکت لمینت که به عنوان یک عایق صدا، رطوبت و حرارت عمل کند و به خصوص در مورد صدا که مسئله حساس تر است و ممکن است که عدم نصب فوم، باعث شود که هنگام راه رفتن صدای آن ممکن است از طبقات پایین تر شنیده و برای همسایگان ایجاد مزاحمت بشود (به خصوص هنگام شب) به خصوص برای کف های سیمانی و یا بتن که توصیه می شود حتما از فوم پیش از نصب پارکت لمینت استفاده شود. - نصب قطعات پارکت لمینت:
معمولا توصیه می شود که بسته های حاوی تایل های پارکت لمینت را در اتاق یا سالنی که می خواهید نصب شود، برای دو یا سه  ساعت بگذارید تا قطعات پارکت لمینت با محیط هم دما شود. بسته ها را با فاصله بگذارید. پیش از آغاز نصب تا حد امکان تمام وسایل را از آن محیط جمع آوری کرده و به اتاق یا سالن های دیگر خانه (و یا آن محل) منتقل کنید. خوشبختانه برای نصب پارکت لمینت از چسب استفاده نمی شود و نصاب قعطات تایل ها را یک به یک در کنار هم با استفاده از کلیک های آنها می چیند و کلیک ها را در هم فشار می دهد تا یک سطح یکدست و صاف از کفپوش پارکت لمینت بدست آید. - مرحله پایانی :
بعد از پایان زیرسازی و سپس نصب تایل های پارکت لمینت، معمولا فاصله نهایی بین دیوار تا آخرین ردیف تایل ها، چیزی در حدود یک الی دو سانتی متر فضای خالی باقی می ماند که این فضای خالی را معمولا بااستفاده از قرنیز می پوشانند. ضمنا نکته مهم این است که معمولا توصیه می شود پس از پایان نصب پارکت لمینت، تا 24 ساعت - در حد امکان – از قرار دادن اشیاء سنگین (از قبیل مبلمان) بر روی آن خودداری کنید تا در این مدت سطح کفپوش کاملا به یکدیگر سفت شوند و در این مدت اگر احیانا هر کدام از قطعات تایل ها مشکل داشت، نصاب بتواند براحتی آن تایل را جدا و تعویض کند.